Translate

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Τράβα μαλλί...

Εμένα λοιπόν δε θα με κουρέψουν είπαν. Γιατί τα αξιοπρεπή westie δεν κουρεύονται, στριπάρονται! Για να σκληραίνει η υπέροχη γούνα τους και να καθαρίζεται εύκολα. Αμέ! Κι επειδή οι δικοί μου θέλουν για μένα το καλύτερο, είπαν, θα κάνω striping! Καμπαρετζού καλέ θα με κάνετε;;;; Ωχ!!!! 

Πιάσαν τα ηλεκτρονικά τους αγκαλιά και έψαχναν να βρουν πώς θα το κάνουν, η ξανθιά δηλαδή, αυτή  είναι η μαμά μου και πρέπει να μάθει να με περιποιείται, λέει, σωστά. Αυτό...δεν είναι πάντα καλό. Γιατί κάθε πρωί που χτενίζει τη μικρή, εγώ ακούω να τσιρίζει 'ρε μαμά θα μου ξεριζώσεις το κεφάλι' οπότε καταλαβαίνετε τι με περιμένει! 

Μου ρχεται ένα απόγευμα, με πετσέτα, βούρτσες, τσατσάρα ψιλή της ψείρας και στρογγυλοκάθεται στον καναπέ. Εγώ τη μυρίστηκα τη δουλειά κι έκανα πως κοιμάμαι, αλλά της ξεφεύγεις αυτηνής; Με πήρε αγκαλιά κι άρχισε τις αγάπες, τα χάδια και τα απαλά βουρτσίσματα στην πλάτη. Καλό ήταν αυτό, μου έκανε μασάζ στην αρχή, μετά πήρε και την τσατσάρα να μου κάνει πάνω κάτω τη γούνα μου να βγάλει τις νεκρές τρίχες (τσσσσσ, τι έμαθα πάλι) και κάτι έβγαλε λίγο λίγο. Δε πονούσα, βαριόμουν μόνο να κάθομαι ακίνητη. Ως εδώ καλά. Τι θες παιδάκι μου να μου ξεριζώσεις το κεφάλι; Να μου βγάλεις τ' αυτιά; Να μου γδάρεις την κοιλιά και τα ποδαράκια μου; Ε, μόλις πήγε ν' αγγίξει τα μακριά μου μουστάκια, τα πήρα στο κρανίο, της γρίλισα, της αγρίεψα, έδειξα δόντι και στο τέλος της έδωσα και μια ψιλή δαγκωνιά κι ησυχάσαμε. Με άφησε. Ναι, αλλά για πόσο;

 Μέχρι το επόμενο απόγευμα, που ο σοβαρός της είπε ότι το δικό του ηλεκτρονικό ψαχτήρι γράφει πως πρέπει να με καλοπιάνουν για να κάθομαι (να μου ζήσεις καλέ μου άνθρωπε που το έγραψες) κι ήρθε παραμάσχαλα με τα μικρά μεζεδάκια της επιβράβευσης. Σλρουπ! Αυτά πάντα τα θέλω. Άρχισε λοιπόν η ξανθιά να με μαδάει πάλι και κάθε φορά που δεν μ' άρεσε τσουπ! τσίμπα ένα μεζέ Λούσυ! Όσο τους είχε ο σοβαρός, δε μου έδινε αμέσως το γλυκάκι μου, το έκρυβε. Μετά ανέλαβε η μικρή και τα άρπαζα όλα αμέσως!  Αυτό μάλιστα, τώρα να καθήσω να μου κάνετε μιζανπλί και ανταύγιες και περμαναντ. Στα δύσκολα σημεία ειδικά, έφαγα μπόλικα. Η μαμαλένα χάρηκε γιατί μου έλυσε όλους τους τριχοκόμπους, τους μάδησε κανονικά, με χτένισε παντού, κάναμε μασχάλες (ευτυχώς όχι χαλάουα), πόδια, πωπουδάκι, μέχρι και λαιμό δηλαδή έφτασε. Η μικρή τσιριμπιμ-τσιριμπομ, χάρηκε γιατί με τάιζε και βοήθησε να γίνω όμορφη κι εγώ χάρηκα γιατί έφαγα ένα σκασμό μεζέδες!!!

 Ένα κουβά τρίχα γεμίσαμε! Ρε μπράβο, αδυνάτισα ένα κιλό σχεδόν. Είχα πολλή τρίχα για πέταμα. Τώρα είμαι κούκλα. Φουντωτή και αέρινη, περπατάω και είμαι σαν οπτασία σας λέω. 

Έκτοτε μπήκε πρόγραμμα (γκρρρρρρ....σε κάποια αρέσει αυτό) να κάνουμε κάθε μέρα βούρτσισμα και δύο φορές τη βδομάδα μάδημα. Έχει βαλθεί να με κάνει κούκλα! 

Αμα το 'πε, θα το κάνει. Αυτή να τη φοβάσαι. Αυτή, μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να χτενίσεις!!!!!