Έξω βρέχει...

Τι να κάνουμε; Χειμώνας είναι λέει, θα βρέξει κιόλας. Ναι, αλλά όταν βρέχει εγώ πού να πάω που είμαι και κοντοπόδαρη και βρέχεται η κοιλιά μου; Μέσα η Λούση μέχρι να περάσει το σύννεφο...Μέχρι που μια μέρα, ο σοβαρός με πήγε για ρούχα!!!!!! ΝΑΙ. Με πήγε σε μαγαζί για να μου πάρει αδιάβροχο και να μη βρέχομαι και κρυώσω. Και μου πήρε φίλοι μου ένα φούξια άνορακ, με τσέπη στην πλάτη και κουκούλα. Είμαι θεά! Η θεά της βροχής. 

Μου το φόρεσε η ξανθιά μια μέρα που ΔΕΝ έβρεχε πια, για να κάνει δοκιμή και να με βγάλει μετά στη βροχή γιατί πρέπει να σας πω ότι εδώ, στα εξωτικά Άνω Πατήσια, όταν βρέχει...κολυμπάνε. Οι δρόμοι γίνονται λίμνες και θες βάρκα να περάσεις στην πλατεία. Τι λέγαμε; Α, ναι. Είχε βρέξει λοιπόν και μόλις σταμάτησε, με πιάνει η ξανθιά να μου φορέσει το αδιάβροχο. Σιιιιγά!

Της πήρε...μισή ώρα ας πούμε (γκρρρρρρ) και τελικά, αφού κόντευα να της το φορέσω εγώ απ τα νεύρα μου, μ' έστησε για φωτογραφία.

 

Εεεεε; Δεν είμαι κούκλα; 

Το πιο χαριτωμένο westie της Υφηλίου; 

 Ξεμύτισα στους βρεγμένους δρόμους, στις λακούβες πλατσούρισα σα τρελή, στη λίμνη-πλατεία ήθελα να κολυμπήσω αλλά δε μ' άφηνε και φτάσαμε στο σχολείο να πάρουμε τα μικρά.

Με το που σκάω μύτη στη γωνία του σχολείου, ΧΑΜΟΣ!!!!! Πέσαν όλοι πάνω μου να μου πουν πόσο κούκλα είμαι, και πώς σου πάει το φούξια, τι ωραίο αδιάβροχο καλέ, να μου πάρετε κι εμένα, το τι άκουσα πιά δε περιγράφεται!!!! Μοντέλο η Λούσυ! Βέβαια, η κουκούλα δε μου στέκεται, γιατί το κεφάλι μου είναι πολύ κομψό και μου κατεβαίνει ως τα μάτια, οπότε δε βλέπω, αλλά αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Με χαϊδέψανε, με ζουλήξανε, μ' έφτυνε η ξανθιά μη ματιαστώ και κάτι για σκόρδα έλεγε στα μάτια; στα πόδια; δε θυμάμαι πού, πάντως σκόρδα ήτανε.  

Φτάνουμε στο σπίτι, εγώ είχα γίνει ψηλή σα Μολοσσός από το καμάρι μου σε όλο τον δρόμο και τότε φάνηκε γυμνή όλη η αλήθεια : το αδιάβροχο είναι πολύ ωραίο, πολύ κομψό, αλλά η κοιλιά μου δεν είχε προστασία και ήταν παπάρα απ τα νερά...λιγμ! Κι έτσι, η χρησιμότητά του φτάνει για τις μέρες που φυσάει και κάνει κρύο, για τη βροχή θα μου πάρουν στολή βατραχανθρώπου είπαν..για σιγουριά, επειδή είμαι κοντή (σιγά ρε Σκλεναρίκοβα).

Πάντως, εγώ το χάρηκα, το φόρεσα και καμάρωσα, κανένας από τα φιλαράκια δεν έχει ρούχο σε τόσο ωραίο χρώμα (μμμμ....η Μπέλα έχει ένα μωβάκι πουλόβερ νομίζω) και τώρα περιμένω να γεμίσω τη γκαρνταρόμπα μου με νέα μοντέλα. 

Είμαι κι εγώ κοκέτα, όπως όλα τα κορίτσια. Κακό είναι δηλαδή;